Η λεύκη αποτελεί επίκτητη δερματοπάθεια με χαρακτηριστικό τον αποχρωματισμό του δέρματος, λόγω απώλειας των μελανινοκυττάρων. Εμφανίζεται με την δημιουργία γαλακτόχρωμων περιοχών στο δέρμα που ποικίλουν σε μέγεθος και αριθμό.
Πρόκειται για μια καλοήθη νόσο που δεν δημιουργεί συστηματικά προβλήματα στον πάσχοντα, είναι ωστόσο παράγοντας έντονης ψυχολογικής επιβάρυνσης λόγω της αλλοίωσης της εξωτερικής εμφάνισης του ασθενούς, ειδικά όταν επηρεάζει αισθητικά σημαντικές περιοχές ( πρόσωπο, άκρες χείρες, γεννητική περιοχή) και όταν εμφανίζεται σε άτομα με σκουρόχρωμο δέρμα.
Αποτελεί συχνή πάθηση αφού εμφανίζεται σχεδόν στο 1% του γενικού πληθυσμού. Υπάρχει συσχέτιση με αυτοάνοσα νοσήματα και για αυτό κάθε ασθενής που προσέρχεται στον δερματολόγο με νεοεμφανεισθήσα λεύκη,καλό είναι να κάνει έλεγχο θυρεοειδούς και σακαχαρώδου διαβήτη. Από το ιστορικό και την κλινική εξέταση θα αποκλεισθούν και σημεία άλλων παθήσεων που έχουν συσχετιστεί με τη λεύκη, όπως η γυροειδής αλωπεκία, η ψωρίαση, η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Η καταστροφή ή η απώλεια των μελανινοκυττάρων της περιοχής εμφάνισης της λεύκης είναι η αιτία πίσω από την απώλεια του φυσιολογικού χρώματος του δέρματος. Ωστόσο τα αίτια που οδηγούν σε αυτό δεν είναι πλήρως κατανοητά. Φαίνεται ότι το ανοσοποιητικό σύστημα παίζει σημαντικό ρόλο καθώς η απορρύθμιση του έχει ενοχοποιηθεί για την δερμοτομιακή λεύκη, μια ειδική υποκατηγορία της πάθησης.
Η λεύκη μπορεί να εμφανισθεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Κοινές ανατομικές θέσεις εμφάνισης είναι το πρόσωπο, ο λαιμός, τα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών, οι πτυχές του σώματος (μασχάλες, βουβωνικές περιοχές) και η γεννητική χώρα. Φαίνεται ότι ο συχνός μικροτραυματισμός στις περιοχές αυτές στην καθημερινότητα μας είναι ο λόγος που η λεύκη προτιμά τις περιοχές αυτές. Για τον ίδιο λόγο σε άτομα με ιστορικό λεύκης είναι γνωστό ότι νέες βλάβες μπορούν να αναπτυχθούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος υπάρξει τραυματισμός(φαινόμενο koebner). Πολλές φορές επίσης η εμφάνιση της λέυκης μπορεί να ακολουθήσει κάποιο περιστατικό έντονου ψυχολογικού stress. Σε πολλούς ασθενείς η λεύκη μπορεί να επηρεάσει και τις τρίχες στις περιοχές του σώματος που εμφανίζεται (λευκοτριχία).
Όπως αναφέραμε νωρίτερα η λεύκη ανάλογα με το χρώμα του δέρματος του πάσχοντα μπορεί να είναι λιγότερο ή περισσότερο ευδιάκριτη λόγω του βαθμού αντίθεσης ανάμεσα στο υγιές και το πάσχον δέρμα. Σε ανοιχτόχρωμα δέρματα η λεύκη μπορεί να μην γίνει αντιληπτή μέχρι τους καλοκαιρινούς μήνες και την έκθεση στον ήλιο οπότε και το φυσικό μαύρισμα του υγιούς δέρματος θα κάνει εμφανή την διαφορά σε σχέση με τις περιοχές που έχουν επηρεαστεί. Κάποιες φορές αυτόματη υποστροφή της πάθησης μπορεί να παρατηρηθεί, με τον επαναχρωματισμό να έχει τη μορφή δισκοειδών καφέ κηλίδων γύρω από τους τριχικούς θύλακες με τάση να αυξάνουν σε μέγεθος. Συνήθως όμως η εξέλιξη της νόσου χαρακτηρίζεται από περιόδους στάσιμες όσον αφορά την έκταση των βλαβών και περιόδους ανάπτυξης τους σε μέγεθος και αριθμό. Δυστυχώς τρόπος να προβλεφθεί η εξέλιξη της νόσου δεν υπάρχει.
Η διάγνωση της λεύκης γίνεται κατά την κλινική εξέταση από τον δερματολόγο ενώ είναι πολύ σημαντικό η έγκαιρη αναζήτηση εξειδικευμένης βοήθειας από τον ασθενή αφού γνωρίζουμε ότι οι υπάρχουσες θεραπευτικές παρεμβάσεις που έχουμε στη διάθεση μας είναι πολύ πιο αποτελεσμάτικες σε πρόσφατες βλάβες αφού και η εξέλιξή τους μπορεί να ανακοπεί αλλά και η πιθανότητα βελτίωσης ή και ίασης τους είναι μεγαλύτερη από ότι σε παλαιότερες βλάβες.
Εξετάζουμε το αίτημά σας άμεσα και ερχόμαστε σε επικοινωνία μαζί σας.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΤΩΡΑ